Page 337

viis cavis, foliis putridis tectis, in Germania septentrionali
et australi hinc inde obvia. Radix
ramosa, carnosa, subcorallina; caulis aphyllus,
squamis vaginantibus instructus.

Linn. Gen. pl. ed. Spr. n. 3295.
Rich. l. c. p. 50.
Reich. Fl. Germ. exc. p. 135.

Adn. Specimina viva plantae huius rarissimae, prope Pyrmontium
lecta, misit amiciss. W. Brandes. Alia e
flora Hildesiae nobiscum communicavit cl. Schlauter,
adiectis observationibus de loco natali et modo quo
planta per radicem propagatur. Secundum cl. Schlauterum
planta non quovis anno sed alternis annis floret
et e radice missa et hic delineata patet, ut radix breves
stolones sensim in bulbum intumescentes emittat,
e quo caulis floriger assurgit.

EXPLICATIO FIGURARUM.
1. Caulis florifer Epipogii aphylli Gm., magn. nat.
2. Albastrum, magn. nat.
3. Flos integer, sub anthesi del.
4. Labellum, magn. auctum.
5. Gynostemium, ex alabastro desumtum.
6. Idem, a latere visum.
7. Idem, anthera reflexa del.
8. Anthera, adhucdum clausa, a fronte visa.
9. Pollinaria.
10. Stigma et androclinium, sublata anthera del.
11. Pollinaria, caudiculis reflexis et proscollae adglutinatis del.
12. Capsula immatura, magn. nat.
13. Sectio transversalis, mang. aucta.
14. Semina immatura, magn. magis aucta.
15. Radix cum stolonibus, magn. nat.