[Report on the Catholic bishoprics of Ireland prepared for the Sacred Congregation de Propaganda Fide, entitled 'De Episcopi Hiberniae Anno 1666'.]

Anno 1649 ibi erant 27 [Episcopis? Episcopalis?] ex quibus quatuor fuere Metropolitani - siue [Archiepiscopi?], Ardmachanus, qui et totius Regni primas octo habuir Suffragant [Dublinen...?] tres, [Casselen..?] octo, [Tuamen..?] quator, in Cathedralibus erant dignitarii et canonici, in singuis parochiis pastores, magnus praeterea aliorum Sacerdotum numerus, plurimi regularium conuentus. Verum Cromeuio Summa rerum potito, et Saeuam nimis in clerum persecutionem exercente, omnes dispersi sunt. Supra trecentos gladio et cruribus extincti (inter quas tres [Episcopis? Episcopalis?]) Supra mille exulare coacti, omnesque Superstites [Episcopis? Episcopalis?] excepto Hilmorensi ex - Prouincia Ardmachana, qui prae aetate et grauibus quibus continuo afflictabatur aegritudinibus, vt ad [Episcapale?] munus obeundum, Ita ad fugam Capessendam - inhabilis erat. Inde per plures annos tota Insula Sacvis antistitibus (quod nunquam antea per tot aetates a Suscepta fide contigit) orba mansit, non sine gentis maerore, Ecclesiae desolatione et animarum detrimento, quod et modo forte plusquam hactenus Imminet vt ex subiiciendis liquebit.

Rediit illur ante. septennium [Episcopus? Episcopatus?] Medensis ex Prouincia Ardmachana qui ibidem paulo' post obiit, eodemque anno reuersus ipse Ardmachanus, verum cum speciali titulo gubernio minus gratus esset, a sua [sancte?] auocatur. deinde ante quinquenium in patriam se ontulit. [Archiepiscopus? Tuamen...] inutilis tamen, quia paraliticus lectulo semper affixus aetate plusquam octogenarius obiit anno praeterito. rediit ante biennium [Episcopus? Episcopatus?] Ardghaden ex Prouincia Ardmachana. denique sub initium aestatis anni 1666 rediere [Archiepiscopus?] Ardmachanus et [Episcopus? Episcopatus? Finiboren...]; posterior tertio inde mense in gallias regressus est, vbi modo degit: Ardmachanus Vero qui Proregem sibi nimis infensum semper habuit, per aliquot menses in custodia detentus, perpetuo damnatus exilio iin Belgium venu, inde Lutctiam ante alilquot menses ita in impraesentiarum nullus sic in toto illo Regno (cuius astiui Incolae sunt vniuersim Catholici] qui [Episcopali?] munere fungi possit excepto vno - praenominato Ardaghadensi, neque vllibi in viuis (praeter recensitos ex vniuerso hiberniae [Episcoporum?] numero) et fernentem ex Prouincia Dublinen grandaeuum et Infirma semper valetudine, qui in Belgio degit, omnemque[m] in pariam redeundi deposuit spem. Ex hac Antistitum penuria multa prouenere et quotidie proueniunt damna et animarum detrimenta, ne dicam strages, vt dolenda sane didicimus experientia et ex sequentibus claret In extincti Cleri susplementam sacris ordinibus initiari cum novo - potuerint alii, plurium parochiarum onus, alicubi ad quinque vel sex - vni soli -

vni soli sacerdoti committeres necestes erat, cum amen parochiae ibi amplae sint, praesertim rurales, quae passim ad plura extenduntur' imillaria, plaerumque ad decem Italica et Vltra: in quibus muta cum sint fidelium millia locis diesita, impossibile est ab vno eodemque ipisis sacremanta aut Verbi p=Pubulum opportune ministrari. Et enim in hibernia (Quod notndum venit) vniuersa Catholicorum nobilitas et ingenui quique ruri per Castella, villas et pagos hinc inde viuunt: in vrbibus et oppidis soli plaerumque mercaturae et manufactoriis addicti: ex his etiam quotquot Catholici a Cromuelio superioribus annis Eiecti, ac etiamnum vrbnis sedibus Exclusi per agros dispersi sedes habent.

Multi quotidie decedunt fideles sine beneficio sacramenti extremie= =vnctionis, cum non sint qui sacrum conficiant oleum, tanta autem est apud hibernos huius sacramenti veneratio, et desiderium in extremis percipiendi, quanta forte nulibi alias, itaut saltem rudiores vix aut ne vix quidem credant sine hoc subsidio christiano more sevita defungi.

Sacramenti Confirmationis destitauntur beneficio cuius munimine et asylo vbi quotidiana fidei lucta, carere graue nimi videtur genti eidem assuetae, eiusque si qua in terris deuotissimae, vt pote tam imperterrite semper assertae sidei Catholicae non leue momentum in hoc charismate locantes. In Prouincia [Casselen...?] quae omnium ibi facile populosissima et Catholicis frequentior est, nullus a quindecim annis pedem fixit [Episcopus?], adeoque infra vigesimum secundum aetatis annum non est inuenire confirmatos, minores enim quam sextennes admittere consuetudo non ferebat: Sed et prouectiores innumeri idem patiuntur: eademque feres est aliarum Prouinciaum conditio, belli tumultibus et persecutione [Episcopis?], sicubi diutius haerebant aliqui, munere suo libere fungi Vetaritibus.

Amotis [Episcopis?] qui sua praesentia et auctoritate Clerum in officio continere solebant, quisque pro suo libitu faciebat, vnde multi eaecessuset scandala oborta sunt. quod vel maximum detrimentum dixerim. Et inim a sexennio circiter post restitutum Regem data qualicumque a persecutionibus quietes, plures ex Regulari Clero illuc redeuntes (pauci omnino persecutionis tempore ebi manserant) plus aequo sua priuilegia extendere, munia pastoralia inuitis locorum ordinariis et pastoribus promiscue exercere, propositiones quasdam ordinis hierarchici destructiuas spargere et populum a propiorum pastorum (qui ipsis cum animarum periculis iniquissimis temporibus astiterunt) obsequi auertere caeperunt; indeque obortae dissentiones et aperta

et aperta iurgi, cum maxima illius confusione. Eo vero usque creuit iste Libertinismus, vt [anno?] ibbi quidam Regulares, nomine Cleri hiberniae [huius rei omnino ignari] re uera vt guvernii heterodoxi auram captarent, indeque suae ambitioni et obedientiae Iugo excutiendo viam sternerent, Iuramentum quoddam pestiferum, sedi Aplicae nimis Iniuriosum et schismai ianuam aperiens, sub specie fidelitatis Regi attestandae, Clero populoque Catholicis ministrandum efformant, et Regi hoc titulo offerunt, nonnullosque qua minis des offento alioqui gubernio, qua pollicitationibus in re fidei a persecutionibus immunitatis, nec non recuperandarum possessionum spe, ad subscribendum indurant; nec ab hac sua nequitia aliisque - nouitatibus vrgeridis huc vsque desistunt: quorum peruessi conatus a prouidis speculatoribus [quales semper ibi erant [Episcopum?]] aut prorsus impediri vel in ouo - frangi possent.

Denique gens illa. si quae in vniuerso orbe, hierarchiae Ecclesiasticae et [Episcopis?] dignitatis venerabunda [vt pote quo munimine sub heterodoxo gubernio Catholicum fidem sartam te vtamque, et vniuersim aperte professam ipsis mansisse Laetabatur] [quod nulli alteri dominio hiereticorum subditae contiquit] quae diuinae miserationis Indulgentia, et sedis [Apl...icae?] solicitudine ibi vsque modo o iguerunt, iam post immanes vndecenni persecutiones, sanguinis profusionem, bonorum - diceptionem, et damna fidei causa perpessa, quanta a multis retro saeulis - nulla sub caelo tulit natio, hoc solatio, quo huc vsque gaudebat, tutabatur et singulariter gloriabatur, destitui, procul dubio dolenter et non sine summa consternatione feret, Euidentissimoque periculo labefactandae poulatim Religionis patebit (sicuti vicinis regionibus abolitis [Episcopis?] contigisse docet experientia) neque sperari potest aut prudenter vedi eam aliis quam quibus hactenus mediis conseruandam.

De Episcpopis Hiberniae Anno 1666.