Pages
fol. 5r
confingere, non quiescunt falsa testimonia praeparare, non desinunt accusatores obicere. Iudices non sinunt conscribere, testium et iudicum falsa et crudeli sententia iudicor, testium falsa sententia ad necem innocens ducor, ex eodem concilio testes, ex eodem conciliabulo iudices, ex eodem coetu accusatores. Improbos iudices opponunt, falsos testes obiciunt, iniquorum testimonium confidentia est. Nemo ab illis dissentit, nemo discordat, nemo consilium eorum repudiat. Cui dicam? cui loquar? quem adeam? quem potissimum quaeram? a quo consilium petam? in quo animum meum ponam? Omnibus odiosus sum, omnium caritate desertus sum. Proiecerunt me omnes a se, abominationem mihi omnes minantur,
fol. 5v
inhorrescunt me omnes, repudiant omnes, abdicationem intentant. Volo ad eos confugere sed minantur, cupio eorum deprecari vestigia, sed fugiunt, et adversantur et odiunt, supplicando propitios eos habere volo, illi autem magis molesti sunt. Interdum autem adiungunt se ficta caritate, non ad consolationem sed ad temptationem. Loquuntur simulate, et si tacent, non est simplex silentium. Quaerunt quid audiant, quaerunt quid prodiant, explorant unde decipiant. Ego autem, reclinato capite, humiliato vultu, deposita facie, sileo et taceo, incepto persisto silentio, ori meo custodiam posui, ori meo signaculum dedi, vocem a sermone repressi, linguam a locutione retraxi, etiam de bono interrogatus taceo. Malui enim
fol. 6r
reticere improbis quam respondere. Illi autem non acquiescunt, illi amplius saeviunt, percussum amplius persequuntur, magis magisque irruunt super me, obstrepunt etiam super me clamoribus, iactant in me petulanter convicia, voce, ambitu, strepitu super me prosiliunt, voce aperta contumelias et opprobria super me iactant. Ab alio provocati, ad me omnes arma convertunt, omnes in me saeviunt, omnes in exitium meum intendunt, omnes in mortem meam manus suas praeparant. In tanto igitur metu, in tanto pavore, in tanta formidine, contabui miser, pallui miser, exsanguis effectus sum, emarcuit cor meum, pavore aestuo, formidinis metu tabesco, timor et tremor animam meam conquassaverunt, sic exilio trusus sum, sic exilio
fol. 6v
damnatus sum, sic exilii poenam lugeo, sic damnationem exilii gemo, vinculis servitutis addictus, conditionis pondere pressus, servili opere mancipatus, in algore, in nive, in languore nimio, in frigore, in tempestatibus tetris, in omni labore, in omni periculo positus. Post damna bonorum, post amissionem omnium rerum, inops et pauper effectus sum, egeo, mendico, publice posco alimonia, nemo egenti manum porrigit, indigenti nullus succurrit, apud nullum miseratione dignus sum, omnium misericordia desolatus sum, quia in miseratio non est. Omnes mendicantem spernunt, esurientem nec micis suis reficiunt, in os sitientis nullus stillat guttam refrigerum nullus mihi praebet, vel
fol. 7r
modicum undae rorem. Effectus sum enim cunctis abominabilis, quicunque me intuentur, omnes ut ulcerosum contemnunt, ut fetentem exspuunt, ut leprosum tangere horrent. Iacet caro astricta ferro, ac ligata vinculis, iacet pressa catenis, iacet vincta compedibus. Non desunt tormenta, non desunt cruciamenta, non desunt minis supplicia, cottidie crudescit in me saevitia. Corporus meum carnifices novissime cruciatibus lacerant, in audito genere poenarum viscera mea et membra dilaniant, quicquid possunt super me crudele excogitant, mille poenis extortus, mille subactus tormentis, mille laceratus suppliciis, non perimor nuda morte. Caro mea plagis secta computru-