The Scientific Notebooks of German Orchidologist Friedrich Wilhelm Ludwig Kränzlin

OverviewStatisticsSubjectsWorks List

Pages That Mention Hassler, E.

[Descriptions of orchid genera] [manuscript], 1880-1908. Manuscript 11

Page 259
Indexed

Page 259

292 E. Hassler.

XLVIII. Loganiaceae auct. Fr. Kränzlin.

391. Spigelia Rojasiana Kränzl., spec. nov. Suffruticosa. Caules simplices, ima basi lignosi, 18 ad 24 cm longi, obscure quadranguli, gabri. Foliorum paria 6 v. 7 in caule, (nunquam quaterna), erecta, internodiis aequilonga v. paulo longiora. Folia oblonga v. ovato-oblonga, obtusa v. brevi-acutata, subtus 5-nervia, nervis basi latiusculis, apicem versus mox evanidis, stipulae minutae tuberculiformes, folia 2,5 ad 3,5 cm longa, ad 2 cm lata, infima et suprema paulo minora. Cincinnus 10- ad 15-florus, post anthesin strictissimus, bracteae ovatolanceolatae, acuminatae, dorso carinatae, 8 ad 9 mm longae, calyces non aequantes; rhachis angulata, tortuosa, glabra. Calyx sub anthesi profunde, post anthesin basin usque fissus, segmenta linearia, dorso manifeste carinata, ad 8 mm longa, corollae dimidium aequantia; corolla anguste infundibuliformis, segmenta paulum inaequalia, ovata obtuse acutata, pallide rosea v. alba, roseo-limbata; tota corolla 1,5 cm longa, in orificio 4,5 ad 5 mm diam. Capsulae globosae 3,5 mm diam. — Fl. Septembri —Decembrem.

Paraguaria septentrionalis: Sierra de Amambay in campis siccis pr. Punta Porá, Rojas no. 9810. Unicom! — In regione flum. Yhú in campis aridis, Hassler no. 9482. Unicum!

Ich wäre geneigt, die Pflanze mit Sp. Blanchetiana Benth. zu identifizieren, aber die Dimensionen sind bei jener Art sämtlich keiner un auch die Längenverhältnisse zwischen Kelch und Krone verschieden.

Last edit about 4 years ago by alettner
Page 261
Indexed

Page 261

294 E. Hassler.

rami in superiore parte caulis plerumque singuli, stipulae nullae. Cincinni pauci- ad pluriflori (10 ad 25), folia suprema excedentes, rhachis necnon bracteae calycesque glandulose-setosa, bracteae lineares, acuminatae, 7 ad 8 mm longae, quam calyces brevissime pedicellati paulo breviores. Calycis segmenta linearia, basin usque libera. Corolla satis ample infundibuliformis, laciniae ovato-oblongae, obtuse acutatae, 6 mm longae, 4 mm latae, corolla extus praesertim in nervis pilosa, intus glabra, alba, roseo-marginata v. rosea, puppureo-marginata. — Fl. Februario.

Paraguaria: Prope Caaguazu in campis, Hassler no 8951, 8951a.

Im Habitus zeigt diese Art eine gewisse Ähnlichkeit mit Sp. Rojasiana Kränzl., aber sie ist von der Basis des Stammes bis zur Blumenkrone dicht drüsig behaart, ihre Blüten sind wesentlich grösser und die Nebenblätter sind völlig reduziert. Auch bei dieser Art fehlen die vierzähligen Quirle durchaus.

394. Spigelia guaranitica Chod. et Hassler, Pl. Hassl., II, p. 204.

Var. interrupta Kränzl., var. nov.

Differt a typo statura paulo robustiore, praesertim pari foliorum quam cetera multo minorum medio in internodio interjecto. Haec folia bene petiolata, toto ambitu rhombea v. irregulariter et oblique orbicularia, interdum spathulata.

Paraguaria: In silvis Pacoba, Hassler no. 4507, in dumetis pr. Limpio Hassler no. 3459.

Ich stelle die Varietät mit einem ? auf, denn es ist nicht ausgeschlossen, dass es sich um einen lusus naturae handelt. Als besonders üppige Exemplare möchte ich die beiden, welche ich sah, nicht halten.

391. Buddleia Misionum Kränzl., spec. nov. Frutex? Specimina, quae praestant, 60 ad 100 cm longa, certe tamen longiora. Caules tetragoni, tota planta exceptis corollis ubique intus tomento eodem densissimo intense brunneo vestita, pili tomenti more Verbascorum stellati. Folia sessilia, basi auriculata et auriculis cohaerentia, ovata v. ovato-lanceolata, crenato-dentata, acuta v. acuminata, nervis subtus valde prominulis reticulata, maxima mihi visa 8,5 cm longa, 3,2 cm lata, satis densa, caulem ubique vestientia, interfloralia 3 cm longa, internodia inflorescentiae 3 ad 4 cm longa, suprema breviora. Flores in capitula v. cymas subsemiglobosas, 1 ad 1,8 cm diam. metientes, pedicellatas dispositi, bracteae cymarum lineares, pedicelli cymarum 1 and 2 cm longi, inferiores quam bracteae longiores, supremi breviores. Calyces circ, 4,5 mm longi, obtusissimi, corollae vix longioris segmenta explanata, late oblonga, obtusa, horizontalia, glabra; stamina in fauce corollae inserta illamque haud excedentia; stylus longe exsertus, 7 ad 8 mm longus; capsula mihi non visa. — Floret a Julio ad Novembrem et certe diutius.

Misiones: Campo, A. de Llamas S. Ana no. 24, 214, 842.

Eine der unerfreulichen Arten, welche Anklänge an 3 bis 4 andere zeigen. Eine Behaarung so dicht wie hier is nirgends beobachtet, die Farbe ein dunkles Kaffeebraun, aber keine Rostfarbe. Die Blätter am

Last edit about 4 years ago by alettner
Page 263
Indexed

Page 263

296 E. Hassler.

longae, pedicelli 1,5 ad 2 cm longi, sparsissime pilosi ut etiam ovaria, post anthesis deflexa. Sepala petalaque ovato-lanceolata, acuta, brevi- aristata, lutea, brunneo-linneata, 5 mm longa, 1,5 mm lata. Stamina apicem usque in tubum, extus longissime villosum, 2,5 mm longum coalita, antherae parvae, conniventes, stylus brevior; capsulae adultae glabrae, semimaturae sparse pilosae, depresso-globosae, 3 ad 4 mm diametro. Flores in glomerulo quoque 6 ad 8. — Fl. Augusto.

Paraguaria: In dumeto pr. flumen Tapiraguay Hassler no. 4289.

Die Examplare unter dieser Nummer sind unter dem Namen S. hirsutum Baker in PL Hassl. II (1903) 271 verteilt. Ein vergleich, der drei mir vorliegenden Stücke des Herb. Hassler ergab Abweichungen von Bak- ers, Originaldiagnosen in nahezu allen Merkmalen, am auffälligsten in den Staubgefässen. B. sagt von diesen: „stamina perianthio triplo breviora, filamentis liberis", die beiden Angaben dieses Satzes sind falsch und ausserdem fehlt die Erwähnung, dass die Antheren auffällig klein sind un das die Behaarung der Staubgefässröhre hier länger und dichter ist, als sonst bei Sisyrinchium der Fall zu sein pflegt. Es finden sich sonst noct Abweichungen auch in den Abmessungen.

L. Cannaceae auct. Fr. Kränzlin.

398. Canna Hassleriana Kränzl., spec. nov.

Tuberidia et planta integra mihi non visa. Planta 80 ad 120 cm alta. Folia longe lanceolata v. ovato-lanceolata, acuminata, glauca, inferiora mihi visa, satis longe (ultra 10 cm) petiolata, lamina ad 34 cm longa, circ. 10 cm lata, folium superius 40 cm longum, 6 cm latum. Racemus folia bene excedens, folio 1 multo minore in scapo, ultra 40 cm longus, simplex, diu florens, rhachis angulata, longe producta, tota inflorenscenta minime corymbosa, cincinni 2,5 ad 3 cm inter se distantes, bracteae illorum orbiculares s. latissime obovatae, pruinosae, pedicelli 8 ad 10 mm longi, aequilongi, sub ovario dense papilligeri, flore altero multo serius evoluto quam flos primarius, ovarium sub anthesi subglobosum, 5 ad 6 mm longum, 5 mm diametro. Sepala oblonga 5 mm longa, obtusa. Petala lineari-lanceolata, acuminata, 3,5 cm longa, basin usque libera, obovata-oblonga acuminata, obtuse, acutata v. obtusa, ad 4,5 cm longa, 1,2 cm lata, labellum e basi paulo latiore lineare, revolutum, in semicircrulum tortum antice spathulato-dilatatum. Stylus linearis, parvum 4 cm longus, stigma solummodo apicale. Pars foliacea filamenti linearis, saepius revoluta, anthera longa, tenuis. „Petala rubra" (sic vult collector v. cl.), suspicor staminodia esse rubra. — Canna glauca L. ß. rufa Bot. Mag. t. 2302; C. longifolia Bouché in Linnaea XVIII (1844) 487 ex Kränzlin, Monogr. Cannaceae (1912) 46 in Nota cum ? — Fl. Novembri.

Paraguaria: In palaude in regione cursus superioris fluminis Apa. (Iter ad Paraguariam septentrionalem (Hassler no. 7883).

Ich habe, als ich die Cannaceen bearbeitete, meine Zweifel geäussert, wie man die Tafel 2302 des Botan. Magazine zu deuten habe. Dass sie

Last edit almost 4 years ago by alettner
Page 264
Indexed

Page 264

Ex herbario Hassleriano: Novitates paraguarienses. XXI. 297

nicht C. glauca L. sein könne, sah ich sofort, aber auch zu C. longifolia Bouché stimmten sie nicht recht. Ich war erstaunt, unter den Hasslerschen Pflanzen drei unter sich ganz gleiche Exemplare zu finden, auf welche die betr. Tafel des Bot. Mag. genau stimmt. Damit wären die Zweifel auf eine recht unerwartete Weise gelöst. — Als no. 32a hinter C. longifolia Bouché in das System einzureihen.

399. Canna amambayensis Kränzl., spec. nov.

Tuberidia mihi non visa. Caulis 2- ad 3-metralis. Foliorum quae vidi maxima, oblonga v. ovato-oblonga, acuta v. acuminata, in apicem longum protracta, sessilia, longe arcteque vaginantia, circ. 40 cm longa, 13—14 cm lata, ipsa necnon caulis glaberrima, discoloria mihi visa (?), basi paulum inaequalia, margine tenui, sicco fragili, pallidiore zonata. Racemus gracilis, folia bene superans, 45 ad 50 cm longus, pluriramosus, rami parum divergentes, plerique erecti, circ. 10-flori, cum floribus, ad 25 cm longi, leviter fractiflexi, prophylla ramorum elongato-lanceolata, cymbiformia, acuminata, valde pruinosa, rhachis et principalis et secundariae angulatae; bracteae et cincinnorum et florum minutissimae, squami- formes, obtusae, mox deciduae, 5 mm longae, pedicelli stricti, ad 1,5 cm longi, in superiore parte verrucosi, ovaria sub anthesi parva, 5 ad 6 mm longa. Sepala lanceolata, acuminata, multinervulosa, 1,5 cm longa, basi 2 mm lata. Petala anguste lanceolata, acuminatissima, bina 6 cm longa, tertium multo brevius, acutum, omnia basi in tubum angustissimum, ultra 2 cm longum coalita, pars libera, 5 cm longa. Labellum erectum, strictum, basi latiore cetera phylla amplectens, late ligulatum, apice rotundatum. Filamentum paulo augustius, ceterum aequale, anthera paulum infra apicem inserta, haud longa, utrumque 5,5 cm longum, 7 v. 5 mm latum, filamentum utrinque tenui-petaloideum. Stylus fere basin usque a filamento sejunctus, linearis, stigma breve, zona stigmatica ceterum nulla, 5 cm longus, vix 3 mm latus. Capsula matura obovata, 3,5 cm longa, semina ellipsoidea, nigra, nitentia. — „Petala (suspicor staminodia) purpurea". — Fl. Aprili.

Paraguaria septentrionalis: Sierra de Amambay, ad margines silvarum humidarum pr. Punta Pará, Hassler no. 10422 et 10422a.

Im ganzen eine Art, welche an C. denudata Rosc. u. C. Ottonis Kränzl. erinnert. Auffallend sind die sehr keinen, schuppenähnlichen Deckblätter, die langen, ziemlich straffen Blütenstiele der beiden zeitlich durch einen langen Zwischenraum getrennten Blüten. Die Blüten selbst erinnern an die der beiden genannten Arten, aber ihre Phyllome sind ganz gradlinig und nicht gekrümmt, der Griftel ist bis zur Basis frei, die Seite der Filamente, an welcher der Staubbeutel sitzt, ist völlig petaloid und nicht verdickt und schliesslich sind die Staminodien alle drei purpurrot. — Alles zusammen Abweichungen genug, um eine Zusammenziehung mit den beiden nächstverwandten Arten zu verbieten. C. Linkii Bouché kommt schon wegen seiner sehr lang gestielten Blätter nicht in Betracht und C. meridensis Kränzl. hat lanzettliche, längere Blätter und wesentlich längere Blüten. Damit sind die Arten der Distemon-Gruppe

Last edit almost 4 years ago by alettner
Page 265
Indexed

Page 265

298 E. Hassler.

mit kahlen Blättern und Stengeln zu Ende. Die Pflanze trägt reichlich Samen. Die Samenkörner sind ellipsoidisch, in der Mitte jedoch ein ganz wenig eingeschnürt oder verschmälert.

Im Habitus erinnert die Pflanze stark an die gleichfalls der südbrasilianischen Provinz angehörende C. polyclada Wawra.

[Canna glauca L.|C. glauca L.]] Rojas no. 302, 2783.

C. coccinea Mill., Hassler no. 3194.

Last edit about 4 years ago by alettner
Displaying all 5 pages