De Magnetica [...] Plantarum p. 626

{Tarantulæ vis.}
morsi indita vllam à Tarantula dependentiam amplius habet, sed su-
bitò simul, ac quispiam ab ea morsus fuerit efficacissima & subtilissi-
ma veneni vis intimas fibras & medullas corporis penetrans, pru-
ritu suo sanguinem, neruos, & musculosas partes continuò vellicat,
vnde insatiabilis ad saltandum appetitus; per saltum verò laxatis
poris magna veneni pars exhalat, vnde & quies & quædam veneni
remissio, donec certa aëris constitutione, aut anniuersario tem-
pore (habet enim & hæc veneni qualitas suas in corpore humano
periodos, & statas alterationes, quæ à supernis astris promouentur)
vis denuò rarefacta ebulliat, vellicatisque musculis denuò exitum la-
xato motu corpore veluti iure suo postulet; hinc ictus homo ad con-
sueta saltus motusque remedia vnica, vt motu & consequente sudo-
re veneno exitum faciat, confugit. Hinc crebra saltus repetitione
multorum annorum facta, virus tandem frequenti exhalatione con-
sumitur, effectusque cessat. Non vti Philosophi quidam persuasi cre-
dunt, Tarantulæ morte. {Tarantula brevis vitæ.} Tarantula enim, cum non secus, ac cætera
insecta, Muscæ, Scarabæi, Bruchi, Aranei, quorum species quæ-
dam est, vitæ admodum breuis sit, hyberno tempore moriatur, &
æstiuo Sole veluti ex busto reuiuicat, ridiculum, ne dicam stoli-
dum esset dicere, terrenum hunc araneum Apulum 20. 30. 40. an-
nis, tot enim hunc effectum veneni in quibusdam durasse com-
peri, animal, inquam, insectum, & ex putri materia conflatum tot
annis durare; verendum sanè esset, ne tot annorum spacio sobole in
infinitum multiplicata, Apulam regionem omninò redderent inha-
bitabilem, imò dum in littore Basilicatæ paucis ante annis ob maris
indignationem subsisterem, in hominem hoc morbo laborantem
incidi, qui palam fassus est, se dum inter dormiendum morsum sen-
tiret somno excitum, bestiolam intra pollicem & indicem adhæ-
rentem manui subitò occidisse, neque tamen à decem annis, quibus
hoc malo iam conflictabatur, non obstante bestiolæ interitu, ve-
neni vim fibris intimis diffusam quicquam remisisse. {Non datur actio in distans.} Nulla igitur hic
actio in distans, nulla sine medio venenosæ virtutis diffusio, vt ij[s], qui
hoc vnico exemplo prodigiosi illius & sanè ridiculi vnguenti Mag-
netici Armarij occultam vim & sine medio in distans se propagan-
tem defendere conantur, putant: cum totum hunc effectum in mor-
sis à Tarantula intimis fibris venenum semper præsens operetur. Fui
& ego aliquando in hac sententia, venenum, à Tarantulæ depen-
dere vita, sed rebus omnibus & circumstantijs tum Tarantulæ, tum
/homi-