Diaries, 1943-1944

Polen 24 October 43

Opeens is een gevoel over mij gekomen om alles te schrijven wat we hebben meege maakt mijn man en ik in Polen. Allereerst eens vertellen waar ik zit met mijn zo dier baar geliefde man. Wij zitten bij een boer boven de paarden in het hooi en is er een klein hoekje voor ons beiden. [illegible] waar door enig dag licht schijnt net genoeg om elkaar te zien. We zijn in deze moeilijke omstandigheden toch dierbaar[?] gelukkig dat we leven na uit dat ontzettende oord[?] te [?]

II [?] te zijn ontvlucht. Allereerst wat me nog en beste in mijn geheu gen licht de ontvluchting uit Sobibor[Sobibor underlined]. Er was al een week spraken onder grote geheim houding dat er moest wat ge beuren, er was geen werk in lagen[?] en dachten[?] wat ook waar bleek te zijn dat we anders geen 14 dagen meer geleefd hadden. Mijn dierbare Chajim wist alles maar mocht mij natuurlijk niets vertellen want ik was een Hollandse [illegible] [illegible]

II[?] Ontvluchtig Dinsdag 3 uur Chajim zoekt mij en vertelt me zorg om half 4 op het magazijn te zijn waar ik dus ook op tijd was. 5 min later komt Pozek ki en had Wolf kapot gemaak 10 min later. Kom bijeen van[?] 3de lager. Toen zijn 5 man naar Bekman en waar ook mijn dierbare man bij was en hebben hem ook gekeeld[?] ( ter vergelding van 10000 joden die zei hebben vermoord). Snel ben ik gaan kijken waar mijn Chajim was en kwam hij bij mij met 2 diepe wonden (wat me nu ook veel zorgen kost want goed verzorgen kan ik ze niet)

Even later was het antreden[?]

18 Mei '44

Vanmorgen heel vroeg komt Adam en zegt dat we boven de zwijnen stal moeten liggen voor een paar dagen. Waarom? Gisteren is de schoonzuster van Adam onder onze stal geweest en hebben wij niets gehoord en heeft Chajim gelopen en zijn de planken op en neer gegaan. Dus verraden [?] hebben wij zich[?]. Wat nu te doen, nu is die vrouw naar buiten gelopen en heeft het hard uitgeroepen waar de hele fam bij heeft gestaan. O het is om gek van te worden wat