ENPages
fol. 10r
tulerunt? Patienter ab uno ferendum est, quod multis accidit tolerabile, poena huius vitae brevis est, et qui affligit et qui affligitur, mortalis est. Tribulatio huius temporis finem habet, transeunt omnia saeculi huius, nec permanent. Omne quod venit stare non potest, nihil est diu, nihil tam longum, quod non imbrevi finiatur. Habent sub coelo finem suum omnia, impossibile est ut homo sis, et non gustes angustias, dolor, et tristitia omnibus communia sunt, omnia in hoc saeculo eventu simili sustinemus. Nemo in perpetuum expers mali est, nemo est qui in hoc saeculo non doleat, nullus est qui in hac vita positus non suspiret, malis omnia plena sunt. Vita ista lacrimis plena est, vita ista a fletibus inchoat, qui nascitur a fletu incipit vi-
fol. 10v
vere, flentes proicimur in hanc miseram vitam, ipse ortus, sequentium dolorum est et gemitus. Interpone ergo tibi rationem, praevaleat tibi ratio, tempera animum ratione, vim tanti moeroris reprimat ratio, confirmato animo, nullum periculum pertimescis. Oportet nos per multas tribulationes intrare in regnum Dei. Non sunt condignae passiones huius temporis, ad futuram gloriam. Quod in praesenti est, momentaneum est, et leves tribulationes in nobis, quod aeternum est, supra modum est, pondus excellens gloriae. Utilis est tribulatio, utiles sunt vitae huius pressurae, malorum pravitas non te occidit sed erudit, pravorum adversitas non te deicit sed extollit, humana temptatio arguit te non interficit. Quanto enim in hoc saeculo frangimur, tanto
fol. 11r
in perpetuum solidamur, quanto in praesenti affligimur, tanto in futuro gaudebimus. Si hic flagellis atterimur, purgati in iudicio inveniemur. Semper Deus hic vulnerat, quos ad salutem perpetuam praeparat. In fornace probatur aurum, ut sordibus careat, tribulationis camino purgaris, ut prior pareas, persecutionis igne conflaris, ut omni peccatorum sorde purgeris, ad probationem sunt omnia ista quae sustines. Non igitur murmures, non blasphemes, non dicas, quare sustineo mala? cur affligor? ut quid mala patior? sed magis dic, peccavi et ut eram dignus non recepi, aequalem vindictam peccati mei non sentio, minus me percussum quam merebar agnosco, iuxta modum criminis,
fol. 11v
minor est retributio ultionis, secundum meritum peccatorum dispar est causa poenarum, non sunt tanta supplicia quanta exstiterunt peccata. Qui enim in flagellis murmurat, plus Deum irritat, furorem Dei amplius provocat, iram Dei indignantis plus sibi exaggerat. Qui vero adversa patienter tolerat, Deum citius placat. Si enim vis purgari, in poena te accusa, et Dei iustitiam lauda. Ad purgationem tuam proficit, si ea quae pateris, ad iustitiam Dei retuleris, si pro irrogata miseria, humilis Deum glorificaveris. Corripit enim te Deus, flagello piae castigationis redarguit, exerit in te disciplinam, et qui parcendo te ad se provocabat, feriendo clamat, ut redeas.
fol. 12r
Cogita homo quoslibet mundi cruciatus, intende animo quascunque saeculi poenas, quoscunque tormentorum dolores, quascunque dolorum acerbitates. Compara hoc totum gehennae et leve est omne quod pateris, si times, illas poenas time. Iste enim temporales sunt, illae aeterne, istae finem habent, ille perpetue sunt, in istis moriendo tormenta recedunt, in illis moriendo aeternus dolor succedit. Si enim conversus fueris, emendatio est quod pateris. Conversum namque flagella a peccatis absolvunt, converso instantes plagae proficiunt ad purgationem. Qui enim hic castigatus corrigitur, illic liberatur, qui vero sub flagello nec corriguntur, et temporali poena, et aeterna damnantur, et in hoc prius iudicantur saeculo, et illic denuo in futuro. His